Ławeczkę i rzeźbę zamontowano 4 grudnia na plantach między ul. Kazimierza Wielkiego i rynkiem. Odlana z brązu postać Alfa jest naturalnej wielkości. Siedzi na ławeczce z granitu, na głowie ma charakterystyczny beret, lewą ręką opiera się o ramę obrazu.

 

- Założyciel i wieloletni kustosz naszego muzeum był także malarzem i działaczem społecznym. Zapraszał do Międzyrzecza artystów, wybitnych przedstawicieli świata kultury i nauki – mówi znawcza historii Ziemi Międzyrzeckiej i wieloletni pracownik muzeum Ryszard Patorski. – Przyjął mnie do pracy w muzeum i wiele lat był moim szefem. Zaraził mnie i wiele innych osób pasją oraz miłością do naszego miasta i jego historii. Bardzo dobrze go wspominam. Był mentorem wielu muzealników.

 

Burmistrz Remigiusz Lorenz zaznacza, że A Kowalski, był jedną z najwybitniejszych i najbardziej zasłużonych postaci w powojennej historii miasta.  - W pełni zasłużył na takie upamiętnienie. Zapraszam mieszkańców i turystów do robienia pamiątkowych zdjęć na ławeczce – mówi.

 

Muzealnik Rafał Mikuła zastanawia się, czy wokół ławeczki z rzeźbą powstanie jakaś miejska legenda. – Na przykład o tym, że dotkniecie tak zwanej antenki na berecie Alfa przyniesie szczęście na egzaminach maturalnych, albo do Akademii Sztuk Pięknych – mówi.

 

Autorem rzeźby jest znany gorzowski artysta Michał Bajsarowicz. – Waży około 160 kilogramów. Pracowałem nad nią miesiąc – mówi artysta.

 

Burmistrz podkreśla, że ławeczka z rzeźba muzealnika jest ostatnią odsłoną dobiegającego końca programu rozwoju zieleni i miejsc rekreacji, o którym wiele razy informowaliśmy na stronach internetowych gminy i w lokalnych mediach. Przypominamy, że  to największa tegoroczna inwestycja w naszej gminie. Jej łączny koszt wynosi 10,2 mln zł. – Na jej realizację dostaliśmy ponad 4,6 mln zł. z  programu operacyjnego Infrastruktura i Środowisko – dodaje R. Lorenz. - Na efekty zmian musimy poczekać do wiosny, kiedy miasto zazieleni się i zakwitnie.

 

Alf Kowalski urodził w 1914 r. w Zamościu. Do Międzyrzecza przyjechał po zakończeniu drugiej wojny światowe. Zawodową karierę rozpoczął w referacie kultury w starostwie, gdzie zajmował się ratowaniem dóbr kultury. Dzięki jego zaangażowaniu i determinacji, w 1946 r. w Międzyrzeczu powstało muzeum, które w 1949 r. przeniesiono do w dawnej siedziby starostów międzyrzeckich. Zmarł w 1993 r. w Piasecznie koło Warszawy.

Od poniedziałku 7 grudnia do piątku 18 grudnia trwa nabór do Klubu Dziecięcego (placówka opieki dla dzieci od 1 do 3 roku życia).
Miejsca opieki zostały utworzone dzięki dofinansowaniu uzyskanemu ze środków Europejskiego Funduszy Społecznego, w związku z czym w pierwszej kolejności skierowany jest on do rodziców/opiekunów prawnych (kobiet) dzieci będących:

 

 

Wypełnione dokumenty należy składać w godzinach od 8.00 do 15.00 w Gminnym Zespole Oświaty przy ul. Wojska Polskiego, lub przesyłać pocztą na adres GZO.
Więcej informacji uzyskać można poprzez kontakt z Gminnym Zespołem Oświaty, ul. Wojska Polskiego 13B (pok. 201), 66-300 Międzyrzecz, tel. 95 741 10 65, 797 596 545, e-mail

 

Dokumenty do pobrania znajdują się poniżej.
Informujemy, iż staraliśmy się przygotować je pod kontem zapewnienia dostępności informacyjnej osobom niewidomym i niedowidzącym, jeśli mimo wszystko odczytanie ich stanowiłoby dla Państwa jakikolwiek problem, prosimy o kontakt z naszym Koordynatorem Dostępności  (e-mail, tel. 95 742 69 84). 

 

 

 

Przepraszamy za utrudnienia.

 

Na głazie zamontowano metalową wersję planu miasta, sporządzonego w 1780 r. przez królewskiego inżyniera Harnisza. Jego kopia znajduje się w muzeum. W znajdującej się na dole metryczce odnotowano, że to "mappa wymierzenia Miasta y Przedmieśćia Miedzyrzecza w Wielkiey Polski".

 

- Mapa jest pokłosiem Sejmu Czteroletniego, podczas którego posłowie zdecydowali o opracowaniu planów wszystkich miast królewskich - zaznacza znawca historii Ziemi Międzyrzeckiej Ryszard Patorski.

 

Makieta wykonana została w skali 1:10.000. Umieszczono na niej miniatury najważniejszych obiektów w mieście oraz ich opisy - także w języku Braille, dzięki czemu będą mogli je odczytać osoby niewidome.

 

Niektóre budynki wyglądają obecnie wyglądają zupełnie inaczej, niż pod koniec XVIII w. Przykładem są oba kościoły w centrum miasta. Skąd te różnice? Obecny kościół pw. Św. Wojciecha wybudowano w 1834 r., natomiast wieżę zdobiącą kościół pw. Św. Jana dobudowano dopiero w 1835 r.

 

– Mieszkańcy będą mogli zobaczyć, jak te świątynie i inne budowle wyglądały pod koniec osiemnastego wieku. Dla mieszkańców to będzie lekcja historii - zaznacza Katarzyna Szadkowska, która kieruje Wydziałem Rozwoju Gospodarczego w międzyrzeckim ratuszu.

 

Na skwerze już niebawem zamontowana zostanie ławeczka z rzeźbą Alfa Kowalskiego – twórcy międzyrzeckiego muzeum i jednej z najwybitniejszych postaci w powojennej historii miasta.

Harmonogram naboru dzieci do żłobka ogłoszony zostanie w piątek, 4 grudnia, na stronie internetowej Gminy Międzyrzecz (www.miedzyrzecz.pl). Już teraz możemy zdradzić, że nabór dzieci prowadzony będzie od 7 do 14 grudnia.

Dokumenty związane z naborem zostaną opublikowane na stronie gminy. Po wypełnieniu będzie można wysłać je do Urzędu Miejskiego internetem (tylko poprzez platformę ePUAP, dla osób posiadających tzw. profil zaufany). Można będzie również dostarczyć je osobiście do biura podawczego w ratuszu, lub wysłać tradycyjną pocztą.

Nabór dla osób zainteresowanych pracą w nowym żłobku ogłoszony zostanie w drugiej połowie grudnia.

Władze gminy planowały, że nowoczesny obiekt zostanie oddany do użytku na początku przyszłego roku. Niestety, ze względu na perturbacje związane z realizacją zamówienia na wyposażenie jego wnętrz, rodzice maluszków muszą się liczyć z niezależnym od nas opóźnieniem.

Żłobek będzie drugim domem dla 48 maluszków wieku od jednego do trzech lat. Burmistrz Remigiusz Lorenz podkreśla, że wybudowanie jakże potrzebnego obiektu było możliwe dzięki dwóm dotacjom: z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubuskiego i z rządowego programu Maluch Plus.

 

 

 

- Po pierwsze: Autor publikacji pisze:  „władze Międzyrzecza wydały pozytywną decyzję na budowę kopalni kruszywa w niedużej odległości od jeziora”, co sugeruje, że władze Międzyrzecza wyraziły zgodę na budowę kopalni. Tymczasem gmina Międzyrzecz wydała decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach (tzw. decyzję środowiskową), która nie jest tożsama z pozwoleniem na budowę kopalni i eksploatację żwiru.

- Zgodnie z przepisami, przed wydaniem decyzji środowiskowej władze Międzyrzecza przesłały wniosek inwestora właściwym organom: Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska i spółce Wody Polskie. Oba organy uznały, że dane przedsięwzięcie nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziałowywania na środowisko. Dlatego gmina musiała wydać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Gdyby tego nie zrobiła, inwestor mógłby pozwać gminę do sądu.

- Czym jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach? W jej uzasadnieniu czytamy, „Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest decyzją, w której dokonywana jest ocena oddziaływania tego przedsięwzięcia na środowisko. Nie ustanawia ona żadnych uprawnień dla inwestora, stanowiących podstawę do podjęcia właściwych działań inwestycyjnych i nie może wywołać skutku w postaci jakichkolwiek zmian w środowisku. Służy ona jedynie ocenie, czy planowane przedsięwzięcie będzie zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska i stanowi etap poprzedzający uzyskanie decyzji wymienionych w art. 72 ust. 1 Uooś. Fakt wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie może być bowiem oceniany jako okoliczność wyrządzająca szkodę dla środowiska lub powodująca trudne do odwrócenia skutki”.

- Realizacja inwestycji będzie możliwa dopiero po uzyskaniu przez inwestora koncesji na eksploatację żwiru. W tym przypadku właściwym organem do wydania takiej decyzji jest marszałek woj. lubuskiego, a nie gmina.

 

Po drugie: Autor ilustruje publikację  mapą, na której błędnie zaznaczył lokalizację ewentualnej kopalni – kolejny raz wprowadzając Czytelników w błąd.  Wskazał na działkę 258/23, tymczasem decyzja środowiskowa dotyczy innego terenu: działek w obrębie geodezyjnym wsi Rojewo o numerach 13/10, 15/5 i 15/6 oraz sąsiadującej z nimi działki 252/6 w obrębie geodezyjnym wsi Kalsko.

 

Po trzecie: Autor publikacji pisze „niezrozumiałe jest podejście burmistrza Międzyrzecza, który tak beztrosko podszedł do tego typu inwestycji”. Autor nie wykazał jednak w rzetelny sposób rzekomej „beztroski” burmistrza i nie poparł tego żadnymi faktami. Na czym więc polega „beztroskie podejście burmistrza”? Na rzetelnym wykonywaniu obowiązków i przestrzeganiu przepisów?

 

Po czwarte: Autor publikacji pisze „Przecież w tak kontrowersyjnej sprawie niezbędna jest duża ostrożność, bo przecież wiadomo jakie zagrożenia niesie taka kopalnia. Skąd taki brak konsekwencji? Z jednej strony pozorowanie troski o jezioro Głębokie, a z drugiej strony sprowadzanie na jezioro zagrożenia”.

Na jakiej podstawie Autor publikacji oskarża władze o „sprowadzenie na jezioro zagrożenia”. Czy dysponuje wiarygodnymi ekspertyzami, uzasadniającymi takie oskarżenie?

 

Po piąte: Autor publikacji pisze: „kiedy odbyły się jakiekolwiek konsultacje społeczne w powyższej sprawie? Zapewne władzy są one niepotrzebne i być może ustawa nie przewiduje przy tego typu inwestycji konsultacji, niemniej dobry obyczaj wypadałoby uszanować”.

Gmina wydaje od kilku do kilkunastu decyzji środowiskowych rocznie. W takich przypadkach – zgodnie z przepisami – formą konsultacji są wywieszane w danych miejscowościach informacje o planowanych inwestycjach, z czego we wszystkich przypadkach gmina wywiązuje się w należyty sposób. Informacje te są także publikowane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej gminy. W tym konkretnym przypadku, przed wydaniem decyzji w ratuszu odbyło się spotkanie  przedstawicieli sołectwa-mieszkańców, inwestora, planistów i urzędników.